Als ik adem en alleen maar aan de woorden 'de traditie van de zon' denk en ze misschien zachtjes uitspreek, voel ik een beweging in mijn lijf die schud en met alles in mij, ja zegt. Ik geraak in een soort trance en ben anderzijds meer aanwezig dan ooit, ik voel het door me heen stromen en kom in contact met een bron van oude wijsheid en kennis over het leven en voel een diepe eerbied voor iets dat veel groter is dan ikzelf. Het is geen godheid, maar een energie die door mij heen beweegt, een energie waar ik in thuis kom, waar ik een mee kan worden.

Het is de magie van het leven, de eenvoud van het leven, de mysterie van het leven. Het is het leven in al haar vormen en in al zijn verschijningen. Ik flits door andere dimensies, maak prachtige reizen die net zo echt zijn als de gene waarin jij dit zal lezen en ik weet dat het tijd is, tijd om hier mee naar buiten te gaan, tijd om de zon tegemoet te treden en tijd om me open te stellen om de macht en kennis te ontvangen die aan ons gegeven wordt. 

Het leven bestaat uit terugkerende ritmes, deze ritmes zijn overal om ons heen waar te nemen. Denk maar aan het ritme van moeder aarde, de wisselende seizoenen, eb en vloed, de cyclus van de maan en de cyclus van de zon. Ze zijn overal, altijd en in beweging. Ook kun je kijken naar het ritme van je eigen natuur, zoals geboorte en sterfte, je menstruatie cyclus, slapen en weer wakker worden.

Het dierenrijk en het plantenrijk passen zich aan en volgen het ritme van de natuur zonder daar vraagtekens bij te zetten, het is wat het is. Wij als mensen zijn in de loop der tijd steeds verder van de en onze natuur gaan staan en mede daardoor ervaren wij allerlei ongemakken en voelen we ons vaak onthecht. Door het ritme van de natuur in onze eigen natuur te integreren en te kijken naar de overeenkomsten worden we ons bewuster en komen we dichter bij ons zelf te staan.