Als ik adem en alleen maar aan de woorden 'de traditie van de zon' denk en ze misschien zachtjes uitspreek, voel ik een beweging in mijn lijf die schud en met alles in mij, ja zegt. Ik geraak in een soort trance en ben anderzijds meer aanwezig dan ooit, ik voel het door me heen stromen en kom in contact met een bron van oude wijsheid en kennis over het leven en voel een diepe eerbied voor iets dat veel groter is dan ikzelf. Het is geen godheid, maar een energie die door mij heen beweegt, een energie waar ik in thuis kom, waar ik een mee kan worden.

Het is de magie van het leven, de eenvoud van het leven, de mysterie van het leven. Het is het leven in al haar vormen en in al zijn verschijningen. Ik flits door andere dimensies, maak prachtige reizen die net zo echt zijn als de gene waarin jij dit zal lezen en ik weet dat het tijd is, tijd om hier mee naar buiten te gaan, tijd om de zon tegemoet te treden en tijd om me open te stellen om de macht en kennis te ontvangen die aan ons gegeven wordt.